فرشته کوچولوی منتظر و خانومم

مهدیه زهرای نازنینم،عشــــــــــــــــــــــــــــق مامان

این روزا خیلی با محبت شدی و حسابی بیتاب دیدن آبجیت....

خلاصه که خیلی هوای منو داری

هر جایی بخوام برم باید باشی تا کمک من کنی

میرم پیش دکتر عمید،تو هم همرام میای و اونجا حسابی زبون میریزی،دکتر عمید عااااااااااااااااااااشق خودت و قیافت و حرف زدنت شده،همش باهات حرف میزنه و تو جوابشو که میدی دلش میـــــــــــــــــــــــــره

همشم به من میگه تو رو خدا صداشو ضبط کنیدا، ازش فیلم بگیریداااااااااا و.....

هنر مامانی و مهدیه زهرا

هر چند که تو زیاد دست نمیزنی و بدت میاد....

محرم رسید و فضای معنویت و عشق و غم روی تو هم موثر بود و همش دنبال مداحی و مسجد رفتن و سینه زنی بودی

شب حضرت رقیه چادر سر کردی و پیشونی بند زدی و به قول خودت حضرت رقیه شدی

موقع روضه خوندن حالت گریه به خودت گرفته بودی و بهم گفتی:

مامانــــــــــــــی،چرا وادعی(واقعی) اشک من نمیاد؟؟؟!!!!!

منم گفتم مامان فدات بشه،تو همون ادای گریه کردنم در بیاری بسته عزیــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــزممممم

تو هم راضی شدی و به تباکی ادامه دادی

ولی خودتو لوس کردی و عکس ننداختی

تو اولین فرصت عکس میذارم از فدایی سه ساله ی امام حسین(ع) شدنت.....

روز عاشورا هیئت رفتنی